Aleksandrowskie małżeństwa świętowały złote gody (audio)
W niedzielne popołudnie 20 grudnia na polanie Dąbrowa jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego świętowało kilkanaście par z Aleksandrowa.
- Reklama -
Galeria fotografii (64 zdjęcia)
Ponieważ wydarzenie odbyło się równocześnie z przekazaniem lekkiego wozu ratowniczo-gaśniczego dla druhów z Aleksandrowa Drugiego, małżonkowie z Aleksandrowa medale za długoletnie pożycie małżeńskie odebrali z rąk ministra Marcina Romanowskiego, wicewojewody lubelskiego Bolesława Gzika oraz wójta gminy Aleksandrów Józefa Białego.
– Wasza obecność tutaj na świętowaniu jubileuszu 50 lat pożycia małżeńskiego to jest takie piękne świadectwo, jak czasami konflikty, które są nieodłączną częścią naszego życia, potrafiliście przezwyciężać i jak one was budowały, że wasz związek stawał się lepszy. Chociaż czasami były dni smutniejsze, dziś patrząc na was, mogę potwierdzić, że warto być wiernym oraz poświęcać się dla drugiej osoby. Wielu z was ma już wnuki i prawnuki, i myślę, że to wasze życie jest świadectwem i nauką dla młodszego pokolenia, żebyśmy potrafili budować nasze życie w zgodzie i we współpracy. To dzisiejsze spotkanie jest tego dobrym przykładem – zwrócił się do małżeństw minister sprawiedliwości dr Marcin Romanowski. – Chciałbym państwu życzyć zdrowych i pogodnych świąt. W swoim życiu byliście świadkami trudnych wydarzeń, ale myślę, że jeżeli będziemy potrafili być razem, to również ten trudny czas pandemii pokonamy i może za rok o tej porze uda się spotkać w takich typowych normalnych warunkach, kiedy będziemy mogli podzielić się opłatkiem i uściskiem dłoni – dodał minister.
Nagranie poniżej:
Tegoroczni jubilaci to:
Dodaj szybkie ogłoszenie drobne na naszym portalu:
Aleksandra i Jan Berdzikowie
Red.
- Reklama -
A ja to bym sie nawet nie chwalił ze z jedna baba wytrzymałem tyle lat. Bo mnie juz po kilku latach trafia szlag na te połowice jedne. Miała byc ładna no i byla prez chwile az sie zapusciła i teraz bardziej przypomina wór niz kobiete, Miała byc madra. no coz kolejne rozczarowanie. zeby chociaz pracowita była. a gdzie tam len patentowany na potege. czego sam nie zrobie to niema. tak sobie mysle ze nie dam rady dłuzej juz pod jednym dachem. Ani porozmawiac ani posmiac a ni zjesc co nie ma bo nie gotuje gdyz jej sie nie chce albo zmeczona albo zajeta jakimis swoimi soprawami. Sprzatanie tez nie dla niej wazniejsze rzeczy ma. wiisi na telefonie i opowiada jaka to ona zapracowana. Kolezankom swoim. wiesz mówi do jednej i wylicza co ja dzisiaj boli, ina ionformuje ze tyel narobiła w domu ze ma juz dosc. A tak naprawde to przyszła wywróciła sie na łóżko i polezała dwie godziny. Ot zycie.