Jubileusz z kontrowersjami. To ile lat ma straż z Goraja?
Sprawa jest delikatnie mówiąc, nieco dziwna. W Goraju na najbliższą niedzielę zaplanowano obchody 120-lecia powstania Ochotniczej Straży Pożarnej. Wszystko pięknie, tylko znany regionalista z Frampola - Andrzej Burlewicz, przekazał nam właśnie, że jednostka ... wcale nie ma 120 lat! Ktoś wie w ogóle o co tu chodzi?
- Reklama -
– Ziemia Lubelska nr 129 z 13 maja1910. Straż Ogniowa w Goraju, założona została przez pana Urbańskiego w 1907 roku. Z tego wynika, że ma 115 a nie 120 lat – napisał do nas Andrzej Burlewicz
– Nie znamy tego pana, może jest historykiem, ale naszej jednostki na pewno nie zna. Mamy kronikę jednostki, w której jest jasne potwierdzenie kiedy powstała jednostka OSP w Goraju! I z całą pewnością ma 120 lat. Te jubileusze to przecież żadna nowość. Stulecie jednostki mieliśmy 20 lat temu i wtedy ani pan Burlewicz, ani nikt inny nie zgłaszał żadnych wątpliwości – mówi nam prezes OSP w Goraju, Szymon Okuniewski
– Zapraszamy wszystkich mieszkańców na nasz niedzielny jubileusz. Bez żadnych wątpliwości mamy 120 lat! A jak ktoś nie wierzy, to udowodnimy i pokażemy pierwsze wpisy w kronice – dodaje szef gorajskich strażaków.
Goraj bierze pożyczkę. Na co?? 600 tysięcy dla Goraja
Dodaj szybkie ogłoszenie drobne na naszym portalu:
fot: fineartamerica.com/
- Reklama -
Zasięgnąłem źródeł i wychodzi na to, że sprawa nie jest tak kontrowersyjna 😉 „Dzieje Goraja” pod redakcją Zenona Łukasza Baranowskiego podaje: „Na początku XX w. powstało w Goraju towarzystwo ogniowe, którego celem miała być ochrona przed pożarami.(…) Gorajskie Towarzystwo Ogniowe zostało zarejestrowane przez Gubernatora Lubelskiego 1 czerwca 1907 r.”
Wspomnienia strażaków (m. in. Stanisława Klęka) jednoznacznie wskazują, że „straż ogniowa” powstała w 1902 roku z inicjatywy Antoniego Urbańskiego. 4 maja 1902 roku uroczyście świętowano „przysięgę straży” perzez kilkudziesięciu ochotników. Od lat za powstanie straży uważano właśnie inicjatywę i wydarzenia z 1902 roku. Rejestrację Towarzystwa uważano widocznie tylko za formalność.