Św. Jordan (19 stycznia według kalendarza juliańskiego)
W dniu tym w cerkwi odprawiano nabożeństwo, po którym procesja szła nad rzekę (wodę), gdzie wcze śniej przygotowano przerębel w kształcie krzyża. Odbywało się tam poświęcenie wody. Na koniec wierni nabierali poświęconą wodę do przyniesionych ze sobą na czyń, gdyż uważali, że ma ona moc leczniczą i może zapobiegać różnym nieszczęściom.
Matki Boskiej Gromnicznej, Gromniczna (2 lutego)
W tym dniu święcono w ko ściele świece zwane gromnicami. Po powrocie do domu dymem z gromnicy nazna czano znak krzyża na głównej belce pułapowej, co miało chronić dom od gromów, a domownikom wróżyło pomyślność. Podpalano także dzieciom włosy w czterech miejscach naokoło głowy, żeby się nie bały piorunów i burz. Świecę tę zapalano zawsze podczas burzy, żeby chroniła zabudowania od piorunów, ale też zapalano ją w różnych ważnych dla domowników momentach życia, w tym w czasie śmierci. Wierzono również, że Matka Boska Gromniczna i jej atrybut - świeca - chronią przed wilkami. Z tym dniem związane są także prognozy pogody, o czym mówią przysłowia np.: "Gdy na Gromnice mróz, schowaj sanie, szykuj wóz".reklama
Św. Błażeja (3 lutego)
W kościele święcono w tym dniu jabłka i małe woskowe świeczki owijane pasemkami lnu, które nazywano Matejkami. Spożywanie poświę conych jabłek miało pomóc przy bólach gardła, a ich przykładanie do gruczołów znajdujących się pod szczęką miało być skutecznym środkiem na bóle gardła. Na Podlasiu był to też dzień przepowiadania pogody i urodzaju: "Deszcz na św. Błaże ja, kiepska wiosny nadzieja".
Św. Agaty (5 lutego)
W tym dniu święcono chleb, wodę i sól. Wierzono, że poświęcona sól jest symbolem mądrości i obroną przed pożarem. Poświęcone w tym dniu atrybuty chronią kobiety ciężarne przed poronieniem. Sól św. Agaty ma też moc oczyszczania wody w studni.reklama
Św. Walentego (14 lutego)
Biskup uzdrowiciel, patron chorych, szczególnie na epilepsję. W tradycji ludowej z tym dniem związane są przepowiednie pogody: "Gdy na święty Walenty deszcze, mrozy będą jeszcze". Współcześnie znany jako dzień zakochanych, tzw. walentynki (tradycja przeniesiona bezpośrednio z kultury anglosaskiej).
Zapusty (w terminologii języka ogólnego karnawał)
Okres od Nowego Roku do Wielkiego Postu, czas zabaw i ogólnej wesołości. W tym okresie organizowano wesela, rozmaite spotkania przy muzyce, tańczono i śpiewano. Szczególnie obchodzone były ostatnie dni zapustów zwane ostatkami lub kusakami. Rozpoczynał je Tłusty Czwartek. W dniu tym przygotowywano pączki i faworki, którymi częstowano gości podczas wieczornego spotkania, gdzie spożywano również mięso, białe pie czywo i wznoszono toasty wódką. Rusini w tym dniu jedli bliny zamiast pączków. W ostatni wtorek młodzi organizowali specjalne spotkania taneczne, na które zapraszano muzykanta i przygotowywano rozmaite potrawy. Po wsi chodzili zapustni przebierańcy. Na zakończenie uroczystości wykonywano tańce obrzędowe, np. na len, konopie czy na kapustę, co miało zapewnić urodzaj tych roślin. Wieczór koń czył się o dwunastej w nocy i od tego momentu zaczynał się okres Wielkiego Postu.reklama
Maslennaja Niediela
Maslenny Tydzień, który także kończył się przygotowaniem specjalnego przyjęcia i zabawą taneczną (zwaną weczernicą.....
(....)
Komentarze (0)