Wiersz poświęcony Gabrieli Gorzandt
Jadwiga Halina Sędłak z Margoli napisała wiersz poświęcony pamięci Gabrieli Gorzandt, zmarłej 4 maja 2018 r.
Wzrosłaś droga pani Gabrysiu
W małą roztoczańską mieścinę
Ujął cię czar Roztocza
Jak to często bywa
Może biedy zaznałaś niż dobra większą odrobinę
Dodaj szybkie ogłoszenie drobne na naszym portalu:
Ale ogólnie biorąc raczej tu byłaś szczęśliwa
Kwitłaś na całą okolicę
Jako „ludowości” królowa
Aż cię wśród nas zabrakło
Wybyłaś z Józefowa
Wyrwano cię ze społeczności
Raczej wbrew twojej woli
Ot cichy chichot losu
Łut szczęścia w złej doli
Przekwaterowano cię pani Gabrysiu
Do większego miasta
Kurtyna życia zapadła i basta
Odpoczniesz od życia w Biłgoraju
Przy „lubelskiej” ulicy
Bo czy zaznasz spokoju
Niedaleko obwodnicy
Co prawda lubiłaś gwar i szum
Wzbudzany własną osobą
Wokół ciebie zawsze był tłum
Tych co przeciw i tych co z tobą
Lecz przyszedł taki maj 2018 roku
Odeszłaś w nieznaną dal z boskiego wyboru
Co po tobie zostało
Różnych wspomnień niemało
Owoce twojej wieloletniej pracy
Czyli ludowy zespół śpiewaczy „Aleksndrowiacy”
I mnóstwo różnych rzeczy
Których wymienić nie sposób
Jak nie sposób policzyć miejsc
W których coś działałaś
I związanych z tobą osób
W pamięci których pozostałaś
I raczej długo będziesz żywa
Bo historia twojego życia
To nie bajka
To opowieść prawdziwa
Nieraz się temu życiu kantem opierałaś
I często na swoim stawiałaś
Lecz teraz to już koniec
Odpoczywaj pani Gabrysiu droga
Chyba że w niebie poprowadzisz zespół
Wielbiący pana Boga
Jakby do sprawy nie podejść
Wierzę że dasz radę
Posiadałaś dar przekonywania
Zawrzesz właściwe układy
Powodzenia pani Gabrysiu
Wiecznej szczęśliwości
Za wszelkie ziemskie braki
Niech ci Bóg wynagrodzi w wieczności
Jadwiga Halina Sędłak
Margole, 07.05.2018 r.