Zobaczcie co wykopał z ziemi mieszkaniec Potoka (foto)

Oględzin terenu odkrycia zabytku archeologicznego dokonali pracownicy Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków Lublin Delegatura w Zamościu:

- Pan Brzozowski wskazał dokładne miejsce, w którym znalazł fragment siekierki krzemiennej, więc dokonano lokalizacji tego miejsca urządzeniem typu GPS. Ponadto przeprowadzono prospekcję powierzchniową pola, w trakcie której natrafiono jedynie na 2 fragmenty nowożytnej ceramiki naczyniowej (XVIII-XIX w.) oraz 2 naturalne okruchy krzemienia narzutowego (polodowcowego).

Oględziny siekierki krzemiennej przekazanej nam przez znalazcę ewidentnie wskazują, że jest to duży fragment dolnej części czworościennej siekiery z ostrzem, wykonanej z krzemienia świeciechowskiego, posiadającego szaro-brązowawą barwę z różnej wielkości białawymi plamkami - tłumaczy Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków. 

Wszystkie powierzchnie siekiery są bardzo starannie wygładzone. Długość siekiery wynosi ok. 6,5 cm, jej grubość można ocenić na 2,2 cm, natomiast szerokość łukowatego ostrza dochodzi do ok. 6,5 cm. . Z analizy proporcji tego typu siekier wynika, że pierwotnie całe narzędzie posiadało długość ok. 19-20 cm, a więc była to siekiera o sporych rozmiarach.

Z analizy porównawczej typologii siekier wynika, że jest to najprawdopodobniej narzędzie wykonane przez schyłkowo-neolityczną ludność kultury amfor kulistych i może być datowane na pierwszą połowę 3 tysiąclecia przed naszą erą.

Znaleziska siekier kultury amfor kulistych na terenie naszego województwa są bardzo rzadkie. Generalnie pochodzą z obiektów grobowych, a niekiedy są typowymi znaleziskami luźnymi, nie powiązanymi z żadnymi obiektami. Dotychczas odkrywane były przeważnie we wschodniej części naszego województwa oraz na terenie Wołynia i Podola w Ukrainie. Pojawienie się tego typu zabytków w okolicach Biłgoraja (to już 3 siekiera kultury amfor kulistych) jest pewną sensacją, pozwalającą sądzić, że ludność tej kultury penetrowała znacznie większe obszary niż sądziliśmy dotychczas.

Dodatkowo, odkrycie kolejnego zabytku archeologicznego w powiecie biłgorajskim świadczy, że teren ten nie był typową „pustką” osadniczą w pradziejach, jak dotychczas zakładali archeolodzy, ale rozwijało się tu również osadnictwo pradziejowe. Odkryta siekiera zostanie przekazana do Muzeum w Biłgoraju, a w miejscu jej znalezienia zostanie zaewidencjonowane nowe stanowisko archeologiczne.