Nigdy więcej wojny!

  [gallery bgs_gallery_type="slider" ids="557584,557583,557582,557619,557618,557617,557616,557615,557610,557611,557612,557613,557614,557609,557608,557607,557606,557605,557600,557595,557596,557601,557602,557597,557598,557603,557604,557599,557594,557593,557592,557591,557590,557585,557586,557587,557588,557589"] Msza święta koncelebrowana w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny rozpoczęła uroczystości rocznicowe. Przemówienie okolicznościowe wygłosił Henryk Skubisz, który przypomniał historię wybuchu wojny. Mówił o działaniach, które miały miejsce na naszym terenie. Palono wsie, mordowano ludzi. W lasach gromadziły się oddziały partyzanckie. Posłuchaj przemówienia: [audio mp3="https://storage.googleapis.com/wydawnictwowspolnota-pbem/gazetabilgorajska/import/wp-contents/2020/09/nagranie.mp3"][/audio] Po Eucharystii uczestnicy uroczystości przeszli pod tablicę upamiętniającą istnienie w mieście obozu przejściowego dla partyzantów. Złożono tam wiązanki kwiatów i zapalono znicze. 28 sierpnia 1939 r. ogłoszono w Polsce powszechną mobilizację, a tego samego dnia ją odwołano na interwencję ambasadora Wielkiej Brytanii. Dopiero 31 sierpnia ponownie została ogłoszona mobilizacja. Trudno ją było zorganizować w takim zamieszaniu i braku łączności. Rezerwiści do przydzielonych im pułków jechali do Biłgoraja koleją wąskotorową, odkrytymi wagonami, śpiewając "Boże, coś Polskę", a zgromadzone rodziny ocierały łzy rozpaczy, czy zobaczą jeszcze swoich synów. Tereny Zamojszczyzny były przewidziane na czas wojny jako bierne tereny zaplecza do działań wojennych. Były tu gromadzone zapasy broni i amunicji, magazyny żywności. 11 września Biłgoraj płonął. Został podpalony przez niemieckich dywersantów. Spłonęło 9 ulic i ponad tysiąc budynków mieszkalnych, składów oraz sklepów, kościół, magistrat, kino i bank. W wyniku pożaru blisko 3 tys. ludzi straciło dach nad głową i dorobek całego życia. red.