- Reklama -

- Reklama -

Poznajcie nasze parafie: Parafia pw. Świętego Antoniego Padewskiego w Różańcu

W cyklu "Poznajcie nasze parafie" tym razem odwiedzamy Różaniec. W latach 1906 - 1907 mimo sprzeciwu władz carskich, mieszkańcy Różańca wyznania rzymsko - katolickiego, wybudowali w środku wsi niewielką murowaną kaplicę p.w. św. Antoniego Padewskiego. Później konspiracyjnie bez żadnych zezwoleń dobudowano do kaplicy prezbiterium dwie zakrystie i dwa przedsionki. Więcej o parafii w Różańcu, w najnowszym papierowym wydaniu Nowej Gazety Biłgorajskiej.

- Reklama -

Do w. XIX w Różańcu istniała parafia unicka, którą w czasie kasaty obrządku greckokatolickiego zamieniono na prawosławną. Historyczne zapiski mówią o funkcjonowaniu unickiej cerkwi w roku 1591. Ostatnia cerkiew z 1701 roku, po kasacie obrządku greko – katolickiego została zamieniona na prawosławną. Funkcjonowała do I wojny światowej, natomiast łacinnicy należeli do parafii tarnogrodzkiej.
Mulawa wybory do 05.04.2024

Po odzyskaniu niepodległości w roku 1919 cerkiew bardzo zniszczoną oddano katolikom i rekoncyliowano na kościół, w którym raz w roku odbywało się nabożeństwo odpustowe na Święto Narodzenia Matki Boskiej. W roku 1936 kościół (dawna cerkiew) bardzo zniszczony, został rozebrany i sprzedany na licytacji. Po dawnej parafii unickiej pozostał mały cmentarz(w sąsiedztwie Szkoły Podstawowej w Różańcu I).

Mieszkańcy wsi, tzw. łacinnicy, należeli do parafii tarnogrodzkiej. W latach 1906 – 07 mimo sprzeciwu władz carskich, mieszkańcy Różańca wyznania rzymsko – katolickiego wybudowali w środku wsi niewielką murowaną kaplicę  p.w. św. Antoniego Padewskiego.

 

W roku 1958 mieszkańcy Różańca z pominięciem wszelkich władz postanowili kaplicę powiększyć. Wykorzystując kaplicę, jako prezbiterium, dobudowano do niej obszerny korpus nawy głównej i dwóch bocznych oraz kruchtę. Budowę zakończono w roku 1961.

W roku 1968 konspiracyjnie bez żadnych zezwoleń dobudowano do kaplicy prezbiterium dwie zakrystie i dwa przedsionki. W następnym roku rozpoczęto budowę mieszkania dla księdza.W tym czasie Ks. Edward Wawerski – wikariusz parafii tarnogrodzkiej, jako rektor załatwiał wszelkie sprawy duszpasterskie i kancelaryjne, zamieszkując przez szereg lat u jednego z parafian. Różaniec związany był z parafią tarnogrodzką jedynie przez cmentarz grzebalny. Po wyjeździe ks. Wawerskiego do USA, przez pół roku obowiązki duszpasterskie pełnił ks.  Marian Szarek – emeryt z diecezji przemyskiej.

W roku 1973 obowiązki rektora kościoła w Różańcu objął ks. Franciszek Łysikowski – wikariusz tarnogrodzki. Zastał on dość trudną sytuację materialną, czyli – niewykończone i zaniedbane wnętrze kościoła i plebanii. Z pomocą parafian, którzy po wyjeździe ks. Wawerskiego zobojętnieli na sprawy parafialne, przystąpiono do remontu kościoła i plebanii.

(…)

Więcej o parafii w Różańcu, w papierowym wydaniu Nowej Gazety Biłgorajskiej. Już od wtorku w kioskach, sklepach i punktach kolportażu w całym powiecie biłgorajskim. 

 

- Reklama -

1 komentarz
  1. Poker mówi

    Gdzie tam ,,dziennikarzu” oprócz fundamentów widzisz mury??? Schody uważasz za murowany kosciółek. Było wspomnieć o Stachu Skroku, co ,,rządził” tam ze 30 lat, a parafianie wtedy byli bogaci – wysokich rent ,, dzieci zamojszczyzny” nie brakowało, można było nowy większy i MUROWANY kościół wybudować, jak to zrobiła o wiele mniejsza Rakówka. Niestety Stach inwestował w to chciał, lecz nawet w murowaną plebanię nic nie inwestował, a kasa była i była przez wiele lat … Ile kasy zgarnął, tego nikt nie wie, ale szczęścia i zdrowia dla kolejnych księży też nie pozostawił …

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.

Nowa Gazeta Biłgorajska nie bierze odpowiedzialności za treść komentarzy.