PCK w Biłgoraju: Oskarżają nas, że pomagamy Ukraińcom (rozmowa)

 

Na czym w tym momencie najbardziej skupia się działalność PCK?

W statucie PCK praktycznie od samego początku, od 1919 roku, mamy wpisane nasze podstawowe hasło, misję: „Niesienie pomocy potrzebującym”. Bez względu na okres – czy jest to  pokój, czy wojna.  W tej chwili trwa wojna na Ukrainie i naszym pierwszoplanowym działaniem jest niesienie pomocy uchodźcom tutaj na miejscu. Ale organizujemy również pomoc, która  transportowana jest na tereny objęte walkami. W ciągu 8 miesięcy wojny takie transporty były organizowane również z Biłgoraja.

Nadal prowadzicie Punkt Pomocy Ukrainie? Swojego czasu  dużo mówiło się o punkcie pomocy na Konopnickiej, a wy działaliście trochę w cieniu.

Tak. Nas się troszkę pomijało, ale nie o rozgłos  tutaj chodzi. My działamy długofalowo. Tamten punkt działał na krótką metę, a my tutaj taką  mrówczą robotę robiliśmy. Ludzie nas rozpoznawali, przynosili do nas dary. Przywoziliśmy też dary z magazynu głównego w Lublinie. Na chwilę obecną mogę się pochwalić, że udzieliliśmy sukcesywnie pomocy w sposób powtarzalny 2800 razy. I nadal jesteśmy przygotowani na niesienie pomocy. Mamy pakiety żywnościowe, czystościowe. Ale teraz ta pomoc jest przekazywana tylko  dla uchodźców, którzy świeżo przyjechali z zagranicy, a tych jest coraz więcej w ostatnich dniach. Nasza pomoc jest głównie dla tych, którzy mają małe dzieci lub mają jakąś niepełnosprawność i z tych powodów nie mogą podjąć pracy.  Chcemy,  żeby ci, którzy przebywają u nas dłuższy czas, mogli się już zaaklimatyzować, szukać pracy i  odciążyć nasze państwo, naszą organizację w ciągłym pomaganiu. Także ciągle pomagamy, ale w określonych warunkach.

Ale wasza pomoc to nie tylko dary materialne, rzeczowe?

Staramy się również organizować integrację dla Ukraińców.  Prowadzimy kursy języka polskiego, by mogli rozeznać  się na rynku pracy i porozumiewać się w języku polskim. Organizujemy spotkania integracyjne. W październiku z okazji światowego dnia głodu i chleba organizowaliśmy uroczystość, a oni, przy naszym wsparciu, zorganizowali Dzień Kozaków Ukraińskich. Było to piękne święto  w Parku Solidarności. Były też Zaduszki Biłgorajskie, podczas których spotkaliśmy się, żeby uczcić tych,  którzy zmarli i zginęli z ich strony. Wymienialiśmy się tradycjami związanymi ze świętem zmarłych.  W naszej organizacji uczciliśmy  dzień 11 listopada. Podczas tego święta chcieliśmy zaznajomić Ukraińców z naszą historią związaną z odzyskaniem niepodległości. Teraz planujemy Mikołajki dla dzieci, bo dzieci ukraińskich jest na naszym terenie bardzo dużo i chcemy ich zaprosić, żeby poczuli naszą gościnność, naszą wolę  pojednania się. Te wszystkie wydarzenia związane z Ukraińcami traktujemy jako pretekst do integracji. Jeżeli na wydarzeniu obecne  są ukraińskie dzieci, są i polskie dzieci, jeśli zapraszamy ukraińskie dorosłe osoby, zapraszamy również Polaków.

Nie spotykacie się z zarzutami, że więcej pomagacie Ukraińcom niż Polakom?

Często nas oskarżają, że my swoją pomoc kierujemy do Ukraińców, a nie do Polaków. Ale my Polakom zawsze pomagaliśmy i pomagamy, bo program pomocowy jest ogromny, jeśli chodzi o potrzebujących z naszego powiatu. Prowadzimy unijny program pomocy żywnościowej tzw. FEAD – w ramach pomocy biednym krajom, do których Polska się zalicza.  Na terenie naszego miasta i gminy pomagamy 800 osobom. I ta pomoc jest bardzo pokaźna, bo są to pełnowartościowe artykuły żywnościowe wydawane sukcesywnie przez cały rok. . Współpracujemy z MOPS-em i GOPS-em w Biłgoraju. Inne gminy we własnym zakresie nawiązują współpracę i również otrzymują  żywność sprowadzaną z magazynów głównych.

Nasza pomoc ukierunkowana jest na różne okresy: np. na  Wielkanoc staramy się  przygotować paczki żywnościowe z pomocą świąteczną, ale kładziemy nacisk, żeby były w nich jajka, babka świąteczna. Chcemy, aby potrzebujące osoby, które przychodzą do nas, również poczuły święta. To samo na Boże Narodzenie. W tym roku planujemy zorganizowanie 22 grudnia wieczerzy wigilijnej dla biednych, dla alkoholików, dla bezdomnych.   Ponadto prowadzimy  usługi opiekuńcze nad chorym w domu. Jest to bardzo piękna działalność, nasze siostry PCK pomagają potrzebującym. Jest to zadanie zlecone przez miasto i samorządy.

I ci ludzie przychodzą?

Niektórzy przychodzą sami, innych to my wyszukujemy.  Chodzimy po parku, namawiamy.  Ja zawsze przygotowuję zaproszenia i idę z nimi przez park. Jeśli widzę, że ktoś wygląda na potrzebującego, to go zapraszam. W tym roku nasza wigilia  odbędzie się w świetlicy Państwowej Straży Pożarnej.

Biłgorajanie chętnie angażują się w działalność PCK?

 

(….)

 

Cała długa rozmowa jest do przeczytania tylko w aktualnym papierowym wydaniu „Nowej Gazety Biłgorajskiej.