O masażu oddechowym na konferencji metodycznej

Konferencja odbyła się w miniony piątek. Rozpoczęła ją dyrektor Medycznego Studium Zawodowego Anna Szmidt, witając wszystkich uczestników. Oprócz obecnych nauczycieli byli obecni także uczniowie. – Dzisiejsza konferencja metodyczna została przeznaczona dla nauczycieli szkół medycznych, którzy uczą na kierunku Technik masażysta, ale również dla uczniów, którzy uczą się na kierunku Technik masażysta. Wiodący temat naszej konferencji to „Masaż oddechowy metodą LOTORP-kontekst anatomiczny” – mówiła Anna Szmidt. – Jesteśmy współorganizatorem tej konferencji, bo współpracujemy ściśle z Lubelskim Samorządowym Centrum Doskonalenia Zawodowego Nauczycieli oddział w Zamościu – zaznaczyła dyrektor witając przedstawiciela LSCDN, jednocześnie jednego z prelegentów konferencji, Artura Gontarza. – Mam nadzieję, że konferencja będzie owocna, że każdy z Państwa odjedzie zadowolony. Mam także nadzieję, że to co dzisiaj usłyszycie zostanie wdrożone w Państwa dalszej pracy – dodawała Anna Szmidt. 

Pierwszy wykład dotyczył istoty i znaczenia europejskiego i polskiego zintegrowanego systemu kwalifikacji. Dalsza część konferencji dotyczyła już masażu oddechowego. Wykład wygłosił mgr Borys Pacułda z Centrum Kształcenia Ustawicznego w Łodzi. Jak przedstawiał wykładowca, na przełomie lat 2000-2005 szwedzki terapeuta masażu klasycznego Janne Karlsoon opracował metodę sprężystego odkształcania okolic klatki piersiowej i nawał ją Metoda Lotorp. – Karlsson pracował w służbach ratowniczych, dlatego podczas wielu akcji stykał się z przypadkami ludzi chorujących na astmę. Kiedy sam doznał urazu, korzystał z masażu klasycznego. Własne doświadczenia popchnęły go w tym kierunku, zaczął edukację w zakresie masażu. Wykonując masaż u swoich pacjentów, zwrócił uwagę na fakt, że u wielu z nich klatka piersiowa była w absolutnym bezruchu – opowiadał Borys Pacułda, podkreślając, że masaż oddechowy ma zastosowanie u pacjentów z zespołami astmopodobnymi, oraz mającymi problemy z prawidłową ruchomością klatki piersiowej.

Po przeprowadzonych badaniach okazało się, że po zastosowaniu metody LOTORP u pacjentów nastąpiło statystycznie znaczne zwiększenie ruchomości klatki piersiowej. Największą poprawę natomiast odnotowano u osób, które miały trudności w oddychaniu, ustąpieniu kaszlu, zmniejszeniu wrażliwości na zapachy czy zwiększenie tolerancji wysiłku fizycznego.