Jak kiedyś wyglądało życie w Żabnie?

Jak czytamy na wstępie publikacji zatytułowanej „Wieś Żabno: kultura i życie codzienne mieszkańców u progu XX wieku”, praca ta nie jest monografią sensu stricte, a jedynie opracowaniem fragmentu historii miejscowości Żabno i niektórych aspektów codziennego życia jej mieszkańców. Jak piszą autorzy: „początkowo miała dotyczyć tylko kwestii językowych, a w zasadzie słów, zwrotów, określeń charakterystycznych dla dawnej gwary żabińskiej, które jeszcze dziś są w użyciu wśród starszych mieszkańców Żabna. Jednak w trakcie poszukiwania materiałów dotyczących tej tematyki i pod wpływem inspiracji pochodzącego z Żabna pana dr. nauk med. Jana Szafrańca, zakres tematyczny niniejszej pracy znacznie się poszerzył. Opracowanie opiera się w głównej mierze na publikacjach Stanisławy Dąbrowskiej oraz na informacjach pochodzących od mieszkańców miejscowości, zebranych między innymi w formie wywiadów przez badaczy z Muzeum Wsi Lubelskiej w latach 70. i 80. XX wieku.” Jak podkreślono w tej publikacji, nie jest ona poświęcona spektakularnym wydarzeniom historycznym, ale kulturze zarówno materialnej, jak i niematerialnej będącej świadectwem minionych czasów.

Z opracowania można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Między innymi skąd nazwa miejscowości Żabno. „Według lokalnej legendy nazwa miejscowości wiąże się z pewnym wydarzeniem. Otóż, do jednego z osadników, który swoje gospodarstwo założył w pobliżu sadzawek, przybył rycerz. Podczas wieczerzy usłyszeli głośny rechot żab i miejsce to, które dotychczas nie miało nazwy, określili mianem Żabna.” Jest też mowa o właścicielach ziemskich, w których władaniu znajdowała się wieś Żabno. „W 1493 r. Żabno, podobnie jak połowę Turobina z przedmieściami, Tarnawę, Biskupie, Miejską Wolę, Turbiniec, Olszankę, Czernięcin, Rokitów, Dziadkową Wolę i Pstrągową Wolę otrzymała w wianie Katarzyna, jedyna córka Andrzeja Świdwy, dotychczasowego właściciela Turobina i okolicznych wsi. Katarzyna Świdwówna zawarła związek małżeński z Łukaszem Górką, herbu Łodzia, tym samym wymienione wyżej miejscowości, w tym Żabno przechodzą w ręce rodziny Górków. W 1581 r. klucz turobiński składał się z miasta Turobina, 15 wsi i trzech folwarków, w tym jeden był zlokalizowany w Żabnie. W roku 1595 Żabno wchodzące w skład włości turobińskiej staje się własnością Jana Zamoyskiego, który ją kupił.” 

Więcej można poczytać na stronie internetowej gminy pod adresem www.turobin.pl.