Liturgii przewodniczył ks. Jerzy Kołtun. Odczytano Mękę Pańską według św. Jana, tekst, który za każdym razem porusza na nowo. Wierni słuchali w skupieniu, wielu z zamyśleniem i wzruszeniem. To był moment prawdy, który pokazał, że Wielki Piątek to nie teatr, a głębokie spotkanie z Tajemnicą Krzyża.
Liturgia Wielkiego Piątku
Liturgia Wielkiego Piątku jest jednym z najważniejszych momentów w roku liturgicznym Kościoła katolickiego. Tego dnia nie sprawuje się Mszy Świętej, ponieważ jest to czas żałoby i skupienia na Męce i Śmierci Jezusa Chrystusa. Celebracja Wielkiego Piątku składa się z trzech głównych części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża oraz Komunii Świętej. Liturgia rozpoczyna się w ciszy, a kapłan wchodzi do kościoła i pada na twarz w geście pokory i żalu. Następnie odczytywane są czytania biblijne, z centralnym miejscem opisu Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii następuje uroczysta modlitwa powszechna, obejmująca wszystkie potrzeby Kościoła i świata. Kolejnym elementem jest adoracja Krzyża — wierni podchodzą i oddają mu cześć przez przyklęknięcie lub ucałowanie. W Wielki Piątek wierni mogą przyjąć Komunię Świętą, konsekrowaną dzień wcześniej podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej. Na zakończenie Najświętszy Sakrament przenoszony jest do specjalnie przygotowanej ciemnicy, zwanej Grobem Pańskim, gdzie wierni mogą adorować Chrystusa aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej. Cała liturgia tego dnia utrzymana jest w poważnym, skupionym tonie, a kościoły pozostają skromnie udekorowane, bez kwiatów i bez dźwięku dzwonów, co podkreśla charakter żałoby i oczekiwania na Zmartwychwstanie.
Komentarze (0)