Czy Turobin będzie miastem?
O to, aby Turobin miał przywrócone prawa miejskie, czynią starania władze gminy. Droga do tego jest długa. Wkrótce odbędą się konsultacje społeczne.
Władze gminy czynią starania, aby Turobin odzyskał prawa miejskie. Radni podjęli uchwałę dotyczącą uruchomienia procedury związanej z nadaniem Turobinowi statusu miasta. Teraz odbędą się konsultacje wśród mieszkańców. Jeżeli będą one na „tak”, zostanie opracowany wniosek, w którym będą opisane wszystkie uwarunkowania. Turobin musi przekonać wojewodę i Radę Ministrów, że zasługuje na odzyskanie praw miejskich. – Na wniosek mieszkańców Turobina rozpoczęliśmy procedurę odzyskania praw miejskich. Rada Gminy podjęła uchwałę obligującą mnie do konkretnych działań w tym celu. Turobin posiada zabudowę miejską z charakterystycznym układem ulic. Po remontach, które podjęliśmy w tym roku, a głównie mam na myśli przebudowę ulicy Rynek wraz z chodnikami i parkingami, Turobin wygląda bardzo ładnie, więc śmiało można powiedzieć, że jest to miasto – mówi wójt gminy Turobin Andrzej Kozina.
Warto zaznaczyć, że pierwsze wzmianki o wsi królewskiej Turobin pochodzą z 1389 roku (akt nadania Turobina Dymitrowi z Goraja). W 1420 r. król Władysław Jagiełło nadał Turobinowi prawa miejskie. Najświetniejszy okres rozwoju miasto przeżywało w czasie powstania Turobińszczyzny we własności rodu Górków. Turobin otrzymał wówczas wiele przywilejów. Górkowie utrzymując w latach 1573-1593 zbór i szkołę kalwińską nadali Turbinowi rangę ważnego ośrodka protestantyzmu w Polsce. Wznieśli i utrzymali zamek, ufundowali zachowany do dziś kościół pod wezwaniem św. Dominika.
Z czasów Górków pochodzi także herb i pieczęć Turobina. Herb przedstawia łódź w czerwonym polu. Z Turobina pochodzi m.in. znakomity prawnik Jan Turobińczyk, rektor Akademii Krakowskiej. W 1569 r. kanclerz Jan Zamoyski nabył włości turobińskie, które stały się jednym z kluczy ordynacji zamojskiej.
Turobin był często niszczony przez Tatarów, później Kozaków i Szwedów. W 1576 roku powstała samodzielna gmina żydowska. W 1657 roku wybudowano synagogę. W 1795 roku Turobin znalazł się w austriackim zaborze. Od 1809 roku Turobin należał do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 roku do Królestwa Polskiego. W 1825 roku wybudowano drugą synagogę. Podczas powstania styczniowego w 1863 roku liczni mieszkańcy Turobina wzięli udział w walkach przeciwko Rosjanom. W odwecie za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym władze carskie odebrały Turobinowi w 1866 r. prawa miejskie.
Zniszczony całkowicie przez 2 ogromne pożary w 1914 i 1915 roku Turobin nie odzyskał w Polsce niepodległej praw miejskich.
Po II wojnie światowej Turobin i jego okolice były miejscem krwawych starć między siłami patriotycznymi a zwolennikami porządku reprezentowanego przez PKWN.
1 stycznia 1999 r. gmina Turobin licząca 24 sołectwa została włączona do powiatu biłgorajskiego. Gmina Turobin jest najbardziej wysuniętą na północ gminą pow. biłgorajskiego, położoną na ważnym szlaku komunikacyjnym z Lublina przez Biłgoraj do Przemyśla. Miejscowość oddalona jest od Biłgoraja o ok. 40 km i o ok. 60 km od Lublina. Teren gminy sąsiaduje z gminami: Żółkiewka, Rudnik, Radecznica, Goraj, Chrzanów, Zakrzew, Wysokie.