Chcą odzyskać prawa miejskie

Warto zaznaczyć, że pierwsze wzmianki o wsi królewskiej Turobin pochodzą z 1389 roku (akt nadania Turobina Dymitrowi z Goraja). W 1420 r. król Władysław Jagiełło nadał Turobinowi prawa miejskie. Z czasów Górków pochodzi także herb i pieczęć Turobina. Herb przedstawia łódź w czerwonym polu.

Turobin był często niszczony przez Tatarów, później Kozaków i Szwedów. W 1576 roku powstała samodzielna gmina żydowska. W 1657 roku wybudowano synagogę. W 1795 roku Turobin znalazł się w austriackim zaborze. Od 1809 roku Turobin należał do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 roku do Królestwa Polskiego. W 1825 roku wybudowano drugą synagogę. Podczas powstania styczniowego w 1863 roku liczni mieszkańcy Turobina wzięli udział w walkach przeciwko Rosjanom. W odwecie za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym władze carskie w 1866 roku odebrały Turobinowi prawa miejskie.

Zniszczony całkowicie przez 2 ogromne pożary w 1914 i 1915 roku Turobin nie odzyskał w Polsce niepodległej praw miejskich.

Po II wojnie światowej Turobin i jego okolice były miejscem krwawych starć między siłami patriotycznymi a zwolennikami porządku reprezentowanego przez PKWN.

1 stycznia 1999 r. gmina Turobin, licząca 24 sołectwa, została włączona do powiatu biłgorajskiego. Gmina Turobin jest najbardziej wysuniętą na północ gminą pow. biłgorajskiego, położoną na ważnym szlaku komunikacyjnym z Lublina przez Biłgoraj do Przemyśla. Miejscowość oddalona jest od Biłgoraja o ok. 40 km i o ok. 60 km od Lublina. Teren gminy sąsiaduje z gminami: Żółkiewka, Rudnik, Radecznica, Goraj, Chrzanów, Zakrzew, Wysokie.